Vrijheid en verantwoordelijkheid in de wetenschap 

Artikel 26 van De Universele Verklaring van de Rechten van de Mens bepaalt dat “iedereen recht heeft op onderwijs.” De ISC bevestigt dat dit recht van toepassing is op wetenschappelijk onderwijs, training en mentorschap.

• Deze vrijheid moet worden ondersteund door eerlijke toegang tot bestaande kennis, informatie, gegevens en andere noodzakelijke hulpbronnen.
• De effectieve uitoefening van deze vrijheid veronderstelt vrijheid van beweging, vereniging, communicatie en meningsuiting.
• Met betrekking tot de vrijheid van verkeer bevestigt de ISC dat degenen die zich legaal in een land bevinden, vrij moeten zijn om zich binnen het land te verplaatsen en het land te verlaten. Daarnaast moeten, specifiek met betrekking tot het doel van kennisproductie, alle redelijke inspanningen worden geleverd om de belemmeringen voor het vrije verkeer tussen landen tot een minimum te beperken.

• Deze vrijheid is bedoeld om een ​​toewijding aan het algemeen belang te omvatten, die verschilt van het algemeen belang. Het publieke goed is datgene wat het welzijn van alle mensen, niet-menselijke dieren en het milieu bevordert.
• De verantwoorde uitoefening van deze vrijheid heeft tot doel zowel de sociale rechtvaardigheid als de intergenerationele rechtvaardigheid te bevorderen.

• Het is belangrijk om zich te onthouden van en om discriminatie in de wetenschap te voorkomen op basis van percepties van etniciteit, raciale identiteit, nationaliteit, staatsburgerschap, geslacht, genderidentiteit, seksuele geaardheid, handicap, leeftijd, religieuze overtuigingen of andere lidmaatschappen van sociale groepen.
• Het is net zo belangrijk om eerlijkheid, gelijkheid en verdeling van voordelen in de wetenschap actief te bevorderen.

• De wetenschap moet streng zijn als het gaat om de kwaliteit van het gegenereerde bewijsmateriaal, vrij zijn van belangenconflicten en vrij zijn van manipulatie of vervalsing van gegevens of bevindingen.
• De Universele Verklaring over Bio-ethiek en Mensenrechten gaat in op zorgen over de relatie tussen ethiek, wetenschap en vrijheid. Dit is een redelijke referentie voor gevestigde ethische normen.

Vertrouwen in de wetenschap hangt af van de actieve verspreiding van wetenschappelijke informatie en onderzoeksresultaten (zowel positieve als negatieve resultaten) onder collega's, beleidsmakers en het maatschappelijk middenveld.

Van wetenschappers (inclusief onderzoekspersoneel en stagiairs), nationale overheden, onderzoeksinstellingen, financieringsorganen, regelgevende en toezichthoudende instanties, beoordelingscommissies, uitgevers en redacteuren, instellingen die standaarden vaststellen en docenten wordt verwacht dat zij:

• Draag bij aan effectieve bestuursinstrumenten, instellingen en processen.
• Creëer een omgeving die de vrije en verantwoorde wetenschapsbeoefening mogelijk maakt.
• Introduceer eerlijke processen voor het vertrouwelijk melden en onderzoeken van mogelijk illegale, onethische of onveilige wetenschap.