De ISC's Comité voor vrijheid en verantwoordelijkheid in de wetenschap (CFRS) houdt actief toezicht op de stand van de wetenschap en het onderzoek in Afghanistan.
In december 2022 hebben de Afghaanse autoriteiten besloten dat het hoger onderwijs voor vrouwen in Afghanistan tot nader order zou worden opgeschort. Zoals benadrukt in de ISC’s recente verklaring waarin wordt aangedrongen op een ongedaanmaking van het verbodonderwijs is een mensenrecht en een fundamentele voorwaarde voor vrede en duurzame ontwikkeling. De Raad neemt er met grote bezorgdheid nota van dat deze recente escalatie in de Afghaanse onderwijsaanpak feitelijk de helft van de bevolking van het land ervan weerhoudt wetenschap te leren en eraan deel te nemen. Dit is een ernstige schending van de ISC’s principe van vrijheid en verantwoordelijkheid in de wetenschap en vormt een existentiële bedreiging voor de integriteit van de wetenschappelijke systemen en cultuur van Afghanistan. Omdat ze hun onderzoek niet kunnen uitvoeren ondanks zulke overweldigend regressieve en vrouwonvriendelijke beperkingen, en uit angst voor vervolging, worden veel academici en wetenschappers gedwongen te vluchten, wat resulteert in een verlies aan onderzoek en onderwijs. De mondiale wetenschappelijke gemeenschap moet actie ondernemen om het talent en de expertise van ontheemde Afghaanse onderzoekers te behouden.
Teken en deel de Verklaring van Wetenschap in Ballingschap om uw steun te betuigen.
Verklaringen, aanbiedingen van hulp en bronnen over de geleerden in Afghanistan
Het ISC zal ernaar streven deze lijst regelmatig bij te werken.
Ter gelegenheid van dit jaar Internationale Dag van het Onderwijs van de VN we nodigden ISC-bestuursleden, ISC-leden en Fellows uit om commentaar te geven op de crisis en de gevolgen ervan.
Opmerkingen:
Motoko Kotani
ISC Vice President voor Wetenschap en Samenleving, ISC Fellow
“Alle leden van de samenleving hebben een gelijke rol bij het cultiveren van de volgende generatie, en geen enkele gemeenschap kan effectief vooruitgang boeken als de helft van de bevolking opzettelijk wordt tegengehouden.
Ideeën en innovatie kunnen alleen gedijen als er tegengestelde opvattingen zijn die objectief onderzoek stimuleren en academische discussies bevorderen. Het is belangrijk om te onthouden dat vrouwelijke wetenschappers achter enkele van de belangrijkste wetenschappelijke discoursen en ontdekkingen uit de geschiedenis staan, evenals achter progressieve sociale bewegingen. De werken van Marie Curie, Jennifer Doudna, Maryam Mirzakhani en Rachel Carson behoren tot de vele, vele vrouwen die de wereld waarin we leven niet alleen hebben veranderd, maar ook verbeterd.
De internationale academische gemeenschap staat achter Afghaanse vrouwen en gelooft dat iedereen, ongeacht geslacht, het recht heeft om deel te nemen aan de ontwikkeling van hun gemeenschap en de verbetering van de wereld als geheel.”
Salim Abdol Karim
ISC Vice-President voor Outreach en Engagement 2022-2024, ISC Fellow
“Een bekend Afrikaans spreekwoord vat het centrale belang van de educatie van vrouwen in de samenleving samen: “Als je een man onderwijst, onderwijs je één persoon. Als je een vrouw onderwijst, onderwijs je een natie.” De moreel verwerpelijke acties van de huidige regering van Afghanistan, door het onderwijs aan vrouwen te verbieden, ondermijnen rechtstreeks de toekomstige welvaart van het land.”
Karly Kehoe
Lid van het Permanent Comité voor Vrijheid en Verantwoordelijkheid in de Wetenschap 2022-2025, Lid van de Stuurgroep voor de Wetenschap in ballingschap-project, Mondiale Jonge Academie
“Op dit moment, nu de vrouwen en meisjes van Afghanistan het recht op onderwijs wordt ontzegd, is het aan de rest van ons om bergen te verzetten. Als onderzoekers die zich inzetten voor het algemeen belang moeten we lobbyen bij onze regeringen, onze universiteiten en onze schoolsystemen om ruimte te maken voor degenen wier toekomst wordt gestolen. Dit betekent dat we hard moeten aandringen op beurzen, beurzen, studentenvisa, toegankelijke online leermiddelen, open toegang tot onderzoek en, indien nodig, één-op-één onderwijs. We moeten opkomen voor gelijkheid en de vrouwen en meisjes van Afghanistan steunen.”
Encieh Erfani
Onderzoeker bij het Abdus Salam International Center for Theoretical Physics, Italië, ISC Fellow, Global Young Academy
“In wezen waarderen de Taliban meisjes en vrouwen niet, dus praten over hun rechten heeft voor hen geen zin. Ze hechten ook geen waarde aan onderwijs, omdat ze zelf niet opgeleid zijn, zelfs niet in de mate dat ze de Koran, die ze beweren te gehoorzamen, niet meer kunnen lezen. Het verbieden van vrouwen van onderwijs (in gedachten houdend dat middelbaar onderwijs voor meisjes al verboden was) en van werken zal: ertoe leiden dat meisjes gedwongen worden om op zeer jonge leeftijd te trouwen en zwanger te worden; voorkomen dat vrouwen medische behandeling krijgen, aangezien mannen hen onder de Taliban niet kunnen behandelen; en maken het vrijwel onmogelijk voor vrouwelijke gezinshoofden om voor hun gezin te zorgen. De gevolgen van het onmenselijke bewind van de Taliban zijn verstrekkend en bijna onvoorstelbaar. Dit is een huiveringwekkend voorbeeld van waar de marginalisering van vrouwen toe kan leiden, en een ramp voor de vrouwenrechten, voor de rechten van kinderen, voor de volksgezondheid en voor het fundamentele functioneren van de Afghaanse samenleving.”
Lees verder van de Internationale Gemeenschap van Iraanse Academici in hun steun aan degenen die streven naar en hopen op verandering in Afghanistan.
Dr. Saja Al Zoubi
Docent en onderzoeker, Global Development Studies, Saint Mary's University, Halifax, Nova Scotia, Canada, expert op het gebied van gender en levensonderhoud bij de EU-delegatie naar Syrië, lid van de stuurgroep van het ISC Science in Exile Project, co-leider van Global Young Academy (GYA ) Op initiatief van Risk Scholars.
“Onderwijs is in de islam niet gendergerelateerd. Een van de pijlers van dit argument is dat de profeet zelf zijn vrouw Aisha ‘Vrede zij met hen’ heeft opgeleid tot een van de rijkste bronnen van kennis voor moslimgemeenschappen. Er moeten mondiale inspanningen worden geleverd om het voorwendsel van de Taliban te verslaan en het onderwijs voor vrouwen en meisjes in Afghanistan veilig te stellen. Afghaanse vrouwen zijn sterk, maar ze zullen met ons allemaal sterker zijn. Het bieden van beurzen en gastinstellingen aan Afghaanse vrouwen om hun onderzoek in vreedzame gastlanden voort te zetten is van cruciaal belang, maar wellicht nog belangrijker is het veiligstellen van onderwijs voor meisjes in Afghanistan zelf. Dit is absoluut noodzakelijk voor de vreedzame ontwikkeling van Afghanistan, en de internationale gemeenschap moet alles doen wat zij kan om dit doel te ondersteunen. Natuurlijk moeten de tradities en cultuur van Afghanistan worden gerespecteerd, maar dit is op geen enkele manier in strijd, of mag dit niet zijn, met het bieden van toegang tot onderwijs voor alle Afghaanse meisjes en vrouwen.”
Wat u kunt doen om uw steun te betuigen aan Afghaanse vrouwen en hun recht op onderwijs:
— Internationale Wetenschapsraad (@ISC) 25 januari 2023
✔ Bezoek onze actie- en steunpagina en deel uw steunbetuigingen
✔ Onderteken de Verklaring van Wetenschap in Ballingschap
✔ Deel de ISC-verklaring op sociale media:https://t.co/0xLpdWdAx3 pic.twitter.com/7m6FCYfRbM
Onlangs werd het noorden van Vietnam getroffen door tyfoon Yagi, plaatselijk bekend als tyfoon 4th, een van de ernstigste natuurrampen die het gebied de afgelopen 60 jaar heeft meegemaakt. De tyfoon veroorzaakte niet alleen grote schade aan de infrastructuur, maar eiste ook tragisch genoeg levens en vernietigde de bestaansmiddelen van veel lokale gemeenschappen, met name die in afgelegen, bergachtige en kwetsbare gebieden. De omvang van de verwoesting was groter dan wat lokale autoriteiten konden beheren, met name etnische minderheidsgroepen die al te maken hebben met beperkte middelen en infrastructuur. Deze ramp benadrukt een pijnlijke, maar essentiële waarheid: de toenemende impact van klimaatverandering is onmiskenbaar en geen enkel land kan de gevolgen ervan in zijn eentje aanpakken.
Het geval van tyfoon Yagi is een krachtige herinnering dat klimaatverandering een wereldwijd probleem is. De effecten ervan houden geen rekening met grenzen en geen enkel land, hoe ontwikkeld ook, kan in zijn eentje de toenemende frequentie en intensiteit van klimaatgerelateerde rampen verzachten. De recente tyfoon dient als een duidelijke waarschuwing voor de dringende noodzaak van collectieve actie van de internationale gemeenschap. Hulp- en noodhulpacties na tyfoon Yagi zijn cruciaal geweest, waarbij internationale steun, waaronder van landen als Australië, een belangrijke rol speelde in de wederopbouw.
Hoewel wereldwijde samenwerking cruciaal is, hebben mijn ervaringen en reflecties op deze ramp een cruciaal inzicht opgeleverd: hoezeer we ook internationale betrokkenheid nodig hebben, we moeten ons ook richten op het versterken van lokale gemeenschappen om zichzelf te beschermen. Wanneer rampen toeslaan, zijn lokale gemeenschappen altijd de eersten die reageren, en hun vermogen om snel en effectief te handelen kan het verschil betekenen tussen leven en dood.
De nasleep van tyfoon Yagi onderstreept het belang van het opbouwen van lokale veerkracht. In veel delen van Vietnam, met name in etnische minderheden en berggemeenschappen, is het vermogen om te reageren op natuurrampen beperkt. Deze gemeenschappen zijn vaak zowel geografisch als sociaal geïsoleerd, waardoor het moeilijk is voor externe hulp om hen snel te bereiken. Bovendien zijn ze sterk afhankelijk van traditionele middelen van bestaan, zoals landbouw, die ongelooflijk kwetsbaar zijn voor klimaatgerelateerde gebeurtenissen. Deze combinatie van isolatie, economische afhankelijkheid van het land en beperkte infrastructuur maakt deze groepen bijzonder vatbaar voor de gevolgen van tyfonen, overstromingen en andere klimaatgerelateerde rampen.
Het is essentieel om deze kwetsbare gemeenschappen te empoweren, niet alleen om onmiddellijke hulp te bieden, maar ook om ze in staat te stellen om op een duurzame manier te herbouwen en herstellen. Lokale kennis, tradities en praktijken zijn van onschatbare waarde, maar ze moeten worden gecombineerd met moderne strategieën voor rampenbestrijding om veerkrachtige, zelfvoorzienende gemeenschappen te creëren die effectief kunnen reageren voordat externe hulp arriveert.
Veerkracht gaat niet alleen over fysieke infrastructuur; het gaat ook over sociale en economische systemen. Voor gemeenschappen zoals die in Noord-Vietnam betekent het opbouwen van veerkracht het ontwikkelen van systemen voor vroege waarschuwing, het creëren van betere communicatienetwerken en het trainen van lokale bewoners in rampenparaatheid en -respons. Het betekent ook dat lokale overheden en organisaties de middelen en kennis hebben die ze nodig hebben om hun mensen te ondersteunen. Het versterken van deze systemen kan de directe impact van een ramp verminderen, levens redden en bestaansmiddelen behouden.
Het is echter essentieel om te erkennen dat herstel en ontwikkeling benaderd moeten worden met een doordachte overweging van de lokale cultuur, tradities en de specifieke uitdagingen die klimaatverandering met zich meebrengt. Het herstellen van bestaansmiddelen en het herbouwen van infrastructuur, zoals wegen en bruggen, zijn essentiële stappen, maar het proces kan niet beperkt blijven tot het simpelweg oprichten van nieuwe faciliteiten of het hervestigen van gemeenschappen. Bij alle pogingen tot heropbouw moet rekening worden gehouden met de culturele en historische contexten van de getroffen gebieden. Etnische minderheidsgemeenschappen hebben bijvoorbeeld diepgewortelde tradities die verbonden zijn met het land, en elke ontwikkeling moet deze tradities respecteren en integreren om ervoor te zorgen dat de oplossingen duurzaam en zinvol zijn.
Het wederopbouwproces moet lokale stemmen betrekken, zodat gemeenschappen inspraak hebben in hoe hun omgevingen worden hersteld. Externe oplossingen opleggen zonder rekening te houden met de langdurige relaties tussen mensen en hun land, kan leiden tot vervreemding van degenen die het meest worden getroffen. Bovendien vereisen de gevolgen van klimaatverandering, zoals veranderde weerpatronen en natuurrampen, dat nieuwe infrastructuur wordt ontworpen met veerkracht in gedachten. Dit betekent dat traditionele praktijken waar nodig moeten worden aangepast, terwijl de culturele integriteit behouden blijft.
Tyfoon Yagi is een harde herinnering aan de dringende noodzaak van wereldwijde samenwerking in de strijd tegen klimaatverandering. Internationale hulp is onmisbaar om landen te helpen herstellen van rampen van deze omvang, en de steunbetuigingen aan Vietnam na de tyfoon waren zowel bemoedigend als noodzakelijk. Internationale samenwerking mag echter niet stoppen bij noodhulp. Het moet zich uitstrekken tot het opbouwen van veerkracht op de lange termijn in de meest kwetsbare gemeenschappen.
Dit is waar de kruising van wereldwijde steun en lokale empowerment cruciaal wordt. Hoewel wereldwijde kaders en middelen nodig zijn om de grondoorzaken van klimaatverandering aan te pakken en onmiddellijke rampenbestrijding te bieden, moeten lokale gemeenschappen worden uitgerust met de tools, kennis en middelen om zichzelf te beschermen. Hoe kwetsbaarder de gemeenschap, zoals etnische minderheidsgroepen en mensen die in afgelegen, bergachtige gebieden wonen, hoe groter de behoefte aan empowerment.
De verwoesting die tyfoon Yagi heeft aangericht, is een ontnuchterend voorbeeld van de uitdagingen die klimaatverandering met zich meebrengt. Naarmate de frequentie en ernst van klimaatgerelateerde rampen blijven toenemen, neemt ook de urgentie van onze reactie toe. De lessen die uit deze ramp zijn geleerd, benadrukken het belang van het in staat stellen van lokale gemeenschappen, met name de meest kwetsbaren, om veerkrachtig en zelfvoorzienend te worden in het licht van deze uitdagingen.
Het is echter net zo belangrijk om te erkennen dat ontwikkelings- en wederopbouwinspanningen moeten worden benaderd met zorgvuldige overweging van lokale tradities en de langetermijneffecten van klimaatverandering. Heropbouw gaat niet alleen over het bouwen van nieuwe faciliteiten, maar over het creëren van oplossingen die culturele waarden respecteren en de kwetsbaarheden aanpakken die worden verergerd door klimaatverandering.
Door internationale samenwerking te combineren met doordachte, cultureel gevoelige lokale empowerment, kunnen we ons beter voorbereiden op de onvermijdelijke gevolgen van klimaatverandering en een veerkrachtigere toekomst voor iedereen creëren. Alleen door deze dubbele aanpak kunnen we hopen kwetsbare gemeenschappen te beschermen en ervoor te zorgen dat ze niet alleen de volgende ramp overleven, maar er ook in floreren.
Een gids voor anticipatie: hulpmiddelen en methoden voor horizonscanning en vooruitziendheid
De International Science Council heeft, in samenwerking met het Milieuprogramma van de Verenigde Naties (UNEP), een uitgebreid onderzoek gedaan naar bestaande hulpmiddelen en methoden voor horizonscanning en toekomstverkenning. Ook heeft de raad een reflectie georganiseerd over de ontwikkeling van toekomstverkenning.
United in Science: herstart klimaatactie
De ISC heeft bijgedragen aan een nieuw rapport van de Wereld Meteorologische Organisatie over de dringende noodzaak van klimaatactie, die opnieuw moet worden opgestart tijdens de VN-top over de toekomst in september.
Foto: De traditionele huizen van Lang Nu (Nu Village) werden bijna volledig verwoest door Tyfoon Yagi (Bron: Vnexpress.net)
Disclaimer
De informatie, meningen en aanbevelingen die in onze gastblogs worden gepresenteerd, zijn die van de individuele bijdragers en weerspiegelen niet noodzakelijkerwijs de waarden en overtuigingen van de International Science Council.
Afbeelding: Canvas
Lees meer over Tipping points of turning point? Op wetenschap gebaseerde prioriteiten voor de oceaan die we nodig hebben 
Lees meer over Deskundigen roepen op om inspanningen voor duurzaamheid van de oceaan in de wetenschap te verankeren, voorafgaand aan UNOC-3 
Lees meer over Wetenschap, ethiek en macht: de noodzaak van een global commons-benadering voor opkomende technologieën 
